Τουριστική προβολή του Αποκόρωνα

Δείτε στο youtube  την Τουριστική προβολή του Αποκόρωνα

Πατήστε το link:

 https://youtu.be/kjAnKP15gNM

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ του ΑΠΟΚΟΡΩΝΑ ΔΙΑΔΡΟΜΗ 9 «Ο γύρος της Λίμνης» Λίμνη Κουρνά (Μουρί / Κάβαλλος) - γέφυρα Δέλφινα - Κλήμα Αλικάμπου - πηγή Μάτι

 

 

ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ του ΑΠΟΚΟΡΩΝΑ

ΔΙΑΔΡΟΜΗ 9

«Ο γύρος της Λίμνης»

Λίμνη Κουρνά (Μουρί / Κάβαλλος) - γέφυρα Δέλφινα - Κλήμα Αλικάμπου - πηγή Μάτι

 

Η Λίμνη Κουρνά αποτελεί ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία ενδιαφέροντος στην Κρήτη, και κατ’ επέκταση δεν θα μπορούσε να μείνει εκτός του δικτύου μονοπατιών του Αποκόρωνα. Είναι η μεγαλύτερη φυσική λίμνη σε νησί στη Μεσόγειο, αλλά η ομορφιά της δεν έχει να κάνει με τη μοναδικότητά της. Στην αρχαιότητα ήταν γνωστή με το όνομα Κορησία και στις όχθες της πιστεύεται ότι υπήρχε ιερό προς τιμήν της Κορησίας Αθηνάς. Η ονομασία «Κουρνάς» εκτιμάται ότι της δόθηκε κατά την Αραβοκρατία (αρχές 8ου αιώνα - 961 μ.Χ.), καθώς κούρνα ή γκούρνα σημαίνει «λίμνη» στα αραβικά. Οι διαστάσεις της μεταβάλλονται κατά τη διάρκεια του έτους, αλλά η μέγιστη έκταση της φτάνει τα 579 στρέμματα και ο όγκος της τα 7,5 εκατομμύρια κυβικά μέτρα. Η λίμνη είναι σημαντικός βιότοπος για ψάρια και αποδημητικά πουλιά, ενώ αποτελεί Περιοχή Προστασίας της Ορνιθοπανίδας και έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000.

 

Η Διαδρομή 9 ξεκινάει από την ανατολική όχθη της λίμνης, όπου βρίσκονται πλήθος καφέ και εστιατόρια. Ανατολικά του δρόμου προς τη Γεωργιούπολη βρίσκεται ο οικισμός Μουρί, ενώ λίγο πιο νότια βρίσκεται ο Κάβαλλος. Περπατήστε κατά μήκος της όχθης προς τα βόρεια, στρίβοντας αριστερά στο μονοπάτι που περνάει δίπλα (αριστερά) από την τελευταία καφετέρια στο βόρειο άκρο της. Μερικά μέτρα πιο πάνω θα συναντήσετε μια μικρή μεταλλική γέφυρα, κάτω από την οποία περνάει ο ποταμός Δέλφινας, ο οποίος εκβάλλει στον Κόλπο του Αλμυρού μερικά χιλιόμετρα πιο κάτω, ανάμεσα στους Ασπρουλιάνους και τον Καβρό.

 

Περάστε πάνω από τη γέφυρα και ακολουθήστε το ποτάμι ανάδρομα (νοτιοδυτικά) προς τη λίμνη. Συνεχίζοντας προς τα δυτικά σε απόσταση 300 μέτρων θα συναντήσετε έναν χωματόδρομο, στον οποίο θα στρίψετε αριστερά (νότια) και θα συνεχίστε να περπατάτε κατά μήκος της δυτικής όχθης της λίμνης. Ο χωματόδρομος αυτός αρχίζει να ανηφορίζει μετά από περίπου 800 μέτρα, αλλά συνεχίστε μέχρι το σημείο όπου τελειώνει (500 μέτρα πιο πάνω) και στενεύει σε ένα μικρό ανηφορικό μονοπάτι. Το μονοπάτι αυτό σας οδηγεί 1,3 χλμ πιο πάνω στο Κλήμα Αλικάμπου, μια ιστορική τοποθεσία όπου έγινε η πρώτη ένοπλη συνάθροιση της Μεταπολιτευτικής Επανάστασης στις 3 Σεπτεμβρίου 1895. Κατά τη διάρκειά της ο πρωτοδίκης στον Βάμο Μανούσος Κούνδουρος διάβασε ενώπιον 1.500 ενόπλων ένα υπόμνημα με τα αιτήματα των χριστιανών του νησιού, το οποίο αργότερα στάλθηκε στα προξενεία των Χανίων. Σημαντικό ρόλο στη σύγκρουση που ακολούθησε έπαιξε και ο Αλικαμπιώτης Ιωσήφ Λεκανίδης.

 

Από το Κλήμα ακολουθήστε τον χωματόδρομο προς τα νότια για περίπου 400 μέτρα, και στη συνέχεια αναζητήστε τη σηματοδότηση που συνεχίζει προς τα νότια και στη συνέχεια ανατολικά. Αν κινείστε σωστά, μετά από λίγο θα συναντήσετε ένα πλάτωμα με εξαιρετική θέα προς τη λίμνη, τον Κόλπο του Αλμυρού και την κοιλάδα του Μουσέλα, του ποταμού που χωρίζει τον Αποκόρωνα από το Ρέθυμνο. 

Συνεχίζοντας πάνω στο ίδιο παλιό, χτιστό μονοπάτι, περίπου 2,5 χλμ παρακάτω θα συναντήσετε έναν χωματόδρομο που οδηγεί στον Κάβαλλο και τον Κουρνά. Λίγο παρακάτω αφήστε αυτόν τον χωματόδρομο και στρίψτε και πάλι αριστερά (βόρεια) προς τη λίμνη, προκειμένου να φτάσετε 500 μέτρα πιο κάτω στην πηγή Μάτι, τη μεγαλύτερη φυσική πηγή που τροφοδοτεί τη λίμνη. Από εδώ αναζητήστε και ακολουθήστε έναν στενό χωματόδρομο που συνεχίζει κατά μήκος της ανατολικής όχθης της λίμνης (για την ακρίβεια, μερικά μέτρα πιο μέσα και πάνω από αυτήν), προκειμένου να επιστρέψετε στο σημείο απ’ όπου ξεκινήσατε.

 

Συνολικό μήκος Διαδρομής 9: 7,8 χλμ, εκτιμώμενος χρόνος 4ω 30΄

 

ΠΡΟΣΟΧΗ: Παρακαλώ σημειώστε ότι η κατασκευή των μονοπατιών είναι σε εξέλιξη και τα μονοπάτια δεν θα είναι προσβάσιμα και καθ’ όλα ασφαλή μέχρι την παράδοση του έργου το καλοκαίρι του 2022.

πρόταση έργου ανάπλασης του οικισμού Αλίκαμπου του Δήμου Αποκορώνου προϋπολογισμού 1,7 εκ. ευρώ.

 

Δύο σημαντικά αναπτυξιακά έργα του Δήμου Αποκορώνου συζητήθηκαν σήμερα στην Περιφέρεια Κρήτης κατά τη διάρκεια συνάντησης που είχαν ο Δήμαρχος Αποκορώνου Χαράλαμπος Κουκιανάκης και ο Περιφερειάρχης Κρήτης Σταύρος Αρναουτάκης.

Συγκεκριμένα, η Περιφέρεια Κρήτης θα υποβάλλει στο πρόγραμμα «Αντώνης Τρίτσης» και στην προτεραιότητα «Αστικής Αναζωογόνησης», πρόταση έργου ανάπλασης του οικισμού Αλίκαμπου του Δήμου Αποκορώνου προϋπολογισμού 1,7 εκ. ευρώ.

Η πρόταση θα κατατεθεί μετά από προγραμματική σύμβαση με τον Δήμο Αποκορώνου και θα υποβληθεί στο μέτρο για την «ποιότητα ζωής και την εύρυθμη λειτουργία των
πόλεων, της υπαίθρου και των οικισμών». Προβλέπει έργα βελτίωσης της αισθητικής
εικόνας του οικισμού καθώς και αντικατάσταση των υποδομών ύδρευσης.

Παράλληλα, συμφωνήθηκε και θα υπογραφεί το επόμενο διάστημα, τετραμερής
προγραμματική σύμβαση μεταξύ Υπουργείου Πολιτισμού, Περιφέρειας Κρήτης, Δήμου
Αποκορώνου και Πολυτεχνείου Κρήτης για την ανάδειξη 26 μνημείων του Αποκόρωνα και τη δημιουργία πολιτιστικής διαδρομής που θα περιλαμβάνει εργασίες ανακαίνισης τόσο της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου στο Καρύδι όσο και της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου Θεολόγου στο Στύλο Αποκορώνου, προϋπολογισμού 410.000 ευρώ. 

 "Όσοι προσπάθησαν να δρομολογηθεί η Μελέτη ξέρουν ότι δεν ήταν εύκολο εγχείρημα. Η επιμονή να εγκατασταθεί νέο δίκτυο ύδρευσης και παράλληλα να γίνει μελέτη Ανάπλασης σε όλο το χωριό, και όχι σε μερικά μόνο σημεία, εκτόξευσε το κόστος υλοποίησης του έργου πάνω από 1.500.000€. Προγράμματα που να δίνουν τόσα χρήματα δεν υπήρχαν. Οι ανάλογες μελέτες στα διπλανά χωριά είναι στις 300.000 -400.000€. Σήμερα καταφέραμε μία από τις δύο Μελέτες Ανάπλασης που θα γίνουν σε όλη Κρήτη, να είναι αυτή του Αλικάμπου ύψους 1.700.000€ και μάλιστα να περιλαμβάνει το σύνολο του χωριού και όχι αποσπασματικά σημεία. Μια ολοκληρωμένη δουλειά. Μπράβο στον Δήμαρχο, κ. Κουκιανάκη Χ., στον πρόεδρο της Κοινότητας Σταθάκη Γ., τον μελετητή Πρωτοπαπαδάκη Κ. και στην προϊσταμένη της τεχνικής υπηρεσίας Καστρινάκη Ε. για την συνεργασία και το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους." 

Στέλλα Γρυλλάκη πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Αλικάμπου

Αλίκαμπος Αποκορώνου

  https://youtu.be/pCgTHN5IC8s

 Απόσπασμα από βίντεο τουριστικής προβολής για τις Δ.Ε. Κρυονερίδας και Φρε. Παραγωγή: Νέα Τηλεόραση - Δήμος Αποκορώνου, 2020

Λίγες σταγόνες ιστορίας ... 3 Σεπτεμβρίου 1895

 

Από τον

Manousos Pollakis

Η απαρχή των γεγονότων που μετά απο λίγα χρόνια εφεραν την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα ..!

Μεταπολιτευτική επιτροπή Κρήτης -Πρόεδρος: ο Μανούσος Κούνδουρος(Σφακιά)

Αντιπρόεδροι: οι Γεώργιος Μυλωνογιάννης(Ανω Κεφαλάς) και Στυλιανός Φωτάκης(Κουρούτες ρεθύμνου)

Γραμματέας Επιτροπής: ο Ιωσήφ Λεκανίδης (Αλίκαμπος)

 

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1895, στο Κλήμα Αλικάμπου, συνήλθε μεγάλη συνάθροιση εκπροσώπων του κρητικού λαού όπου και αποφασίστηκε η υποβολή υπομνήματος περίπου δέκα βασικών αιτημάτων προς τους εκπροσώπους των Μεγάλων Δυνάμεων και την ελληνική κυβέρνηση που αφορούσαν την εφαρμογή του οργανικού νόμου της Χαλέπας, που κωλυσιεργούσε η Υψηλή Πύλη μετα απο πρόσκληση – προκήρυξη του πρωτοδίκη του Βάμου Μ. Κούνδουρου . 

 

Στις 11 και 19 Οκτωβρίου σημειώνονται οι πρώτες συμπλοκές στη θέση ΑΣΗ ΓΩΝΙΑ μεταξύ τουρκικού στρατού και εξεγερθέντων. 

Τον Νοέμβριο του 1895 συνάφθηκαν η μαχη του ΑΛΙΚΑΜΠΟΥ , η μάχη των ΚΑΡΩΝ Αποκορώνου και η μάχη του Πύργου ΚΕΦΑΛΑ , συνέπεια των οποίων ήταν ο τουρκικός στρατός να καταφύγει στο Βάμο και στο Ρέθυμνο. 

Το χωριό Βάμος, με τους πέριξ οικισμούς του, Κανδυλιανά, Μαμουνιανά και Τσικολιανά, λόγω της γεωγραφικής και στρατηγικής του θέσης είχε αναδειχθεί από τον ΣΑΒΒΑ ΠΑΣΑ το 1866 σε διοικητικό κέντρο – πρωτεύουσα του νομού Σφακίων στο οποίο είχε ανεγείρει μεγάλο διοικητήριο (σαράι) με μεγάλο στρατώνα με αποθήκες και δεξαμενές, τζαμί αλλά και σχολεία ακόμα και παρθεναγωγείο. 

Στο Βάμο είχαν την έδρα τους δικαστικές, οικονομικές και στρατιωτικές αρχές της οθωμανικής διοίκησης της ευρύτερης περιοχής. 

Αυτός ήταν και ο λόγος που δεχόταν και τις περισσότερες επιθέσεις των εξεγερμένων κάθε φορά Κρητικών, όπως το 1878 όπου τα δημόσια κτίρια υπέστησαν μεγάλη καταστροφή, την αποκατάσταση των οποίων έκανε ο Μαχμούτ πασάς το 1892. 

 

Παράλληλα τουρκικός στρατός πολιορκηθείς στον στρατώνα Σφακίων μόλις που κατάφερε να σωθεί από τουρκικά πλοία που κατέπλευσαν και τον μετέφεραν στα Χανιά.

Ιωσήφ Λεκανίδης

Προτομή του Ιωσήφ Λεκανίδη βρίσκεται στις Βρύσες Αποκορώνου.
Ο Ιωσήφ Λεκανίδης ήταν νομικός και σημαντικός οπλαρχηγός της Κρήτης που έδρασε στην Κρητική Επανάσταση (1895-1898).
Ο Λεκανίδης αναδείχθηκε γενικός γραμματέας στην -υπό την προεδρία του Μανούσου Κούνδουρου- Μεταπολιτευτική Επιτροπή η οποία αποτελούσε το νέο ξεκίνημα το 1895 για την απελευθέρωση της Κρήτης με αποκορύφωμα την νικηφόρα πολιορκία του Βάμου.
Μάλιστα, ο Ιωσήφ Λεκανίδης συνέγραψε ιστορικό ημερολόγιο που έχει διασωθεί και αποτελεί σπουδαία πηγή για τα γεγονότα εκείνης της περιόδου.
 ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΥΒΙΑΚΗΣ
ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΛΥΜΑΚΗΣ

(Χανιώτικα νέα - 22/10/2019)
Link: http://www.haniotika-nea.gr/vryses-apokoronoy-protomi-iosif-lekanidi/

ΑΛΙΚΑΜΠΟΣ

     Ο Αλίκαμπος βρίσκεται σε υψόμετρο 330 μέτρων στους ανατολικούς πρόποδες των Λευκών Ορέων, σε ένα πρανές γνωστό ως Αλικαμπιώτικη μαδάρα. Αν και δε γνωρίζουμε πότε ακριβώς ιδρύθηκε το χωριό, το όνομά του προέρχεται ενδεχομένως από συνδυασμό της αρχαιοελληνικής λέξης άλυς (κόκκινος) με την λατινογενή campo (πεδίο), επειδή στο πρανές υπάρχει πολύ κοκκινόχωμα. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, το πρώτο συνθετικό προέρχεται από την αραβική λέξη 'ali που σημαίνει ψηλός, άρα η ονομασία σημαίνει «ψηλός κάμπος». Σύμφωνα με μια τρίτη εκδοχή, το χωριό πήρε το όνομά του από τον Οθωμανό πειρατή Ουλούτς Αλή (Uluç Ali) που το κατέστρεψε το 1567, γι’ αυτό και ενίοτε αναφέρεται ως «Αλήκαμπος». Σε κάθε περίπτωση, το χωριό αναφέρεται ως Alicambo από τον Barozzi το 1577 και με το ίδιο όνομα από τον Καστροφύλακα (βενετική απογραφή) το 1583.
      Σύμφωνα με τις διαθέσιμες πηγές, οι πρώτοι που έχτισαν οχυρώσεις στο χωριό ήταν Άραβες, οι οποίοι έχτισαν ένα φρούριο στη θέση Πηργιολύκι το 821 μ.Χ. Μετά την ανακατάληψη της Κρήτης από τον Νικηφόρο Φωκά το 961 μ.Χ, στην Κρήτη εγκαταστάθηκαν δώδεκα οικογένειες ευγενών, στους οποίους δόθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης. 
    Ο Αλίκαμπος δόθηκε τότε στον Μαλαβαρά, μαζί με μια έκταση που εκτεινόταν ανατολικά μέχρι τη λίμνη Κουρνά και βόρεια μέχρι τον Βρυσιανό ποταμό. Το χωριό ήκμασε κατά τους επόμενους δύο αιώνες, διάστημα κατά το οποίο χτίστηκαν αρκετές εκκλησίες, μεταξύ των οποίων αυτή της Κοίμησης της Θεοτόκου, η οποία τοιχογραφήθηκε από τον Ιωάννη Παγωμένο γύρω στο 1315 και διατηρείται σε καλή κατάσταση έως σήμερα.
     Μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Βενετούς στο χωριό εγκαταστάθηκε η οικογένεια των Κόντη (Conti), μέλη της οποίας υπηρέτησαν ως μισθοφόροι της Βενετίας σε αρκετούς πολέμους. Ωστόσο, οι ντόπιοι ήταν δυσαρεστημένοι από τη βενετική διοίκηση και συμμετείχαν σε αρκετές εξεγέρσεις εναντίον της. Ιδιαίτερη δράση επέδειξαν κατά την εξέγερση του Καντανολέοντα (1527-1528), με αποτέλεσμα να σταλεί εναντίον τους μια δύναμη 3.000 στρατιωτών υπό τον στρατηγό Λουκίνο Δελφέρμη. Παρά τις γενναίες προσπάθειες των Αλικαμπιωτών, οι Βενετοί κατέλαβαν και κατέστρεψαν το χωριό, ενώ έσφαξαν ή εξόρισαν σχεδόν όλους τους κατοίκους του. Στη συνέχεια προσπάθησαν να πουλήσουν ή να εποικίσουν το χωριό, αλλά οι Αλικαμπιώτες κατάφεραν να επιστρέψουν το 1536 και λίγο αργότερα να τους αναγνωριστεί η κυριότητα των κτημάτων τους.
     Οι σχέσεις των ντόπιων με τους Οθωμανούς δεν ήταν πιο εύκολες απ’ ότι με τους Βενετούς και ο Αλίκαμπος εξακολούθησε να είναι κέντρο επαναστατικής δράσης κατά την Τουρκοκρατία. Τον Μάρτιο του 1824 ο Τσουδερός επιτέθηκε από τον Αλίκαμπο κατά των Αιγύπτιων του Χουσεΐν πασά, αλλά δεν κατάφερε να τους απωθήσει. Περίπου εβδομήντα χρόνια αργότερα, από το Κλήμα Αλικάμπου ξεκίνησε στις 3 Σεπτεμβρίου 1895 η Μεταπολιτευτική Επανάσταση, όταν ο πρωτοδίκης στον Βάμο Μανούσος Κούνδουρος διάβασε ενώπιον 1.500 ενόπλων ένα υπόμνημα με τα αιτήματα των χριστιανών του νησιού, ενώ λίγο αργότερα εξελέγη γενικός γραμματέας της Μεταπολιτευτικής Επιτροπής ο Αλικαμπιώτης Ιωσήφ Λεκανίδης, ο οποίος έπαιξε σημαντικό ρόλο στις συγκρούσεις των ετών 1895-1896 και στην απελευθέρωση του Αποκόρωνα από τους Οθωμανούς.
     Ως προς τη διοικητική του εξάρτηση, το χωριό αναφέρεται ως μέρος του Δήμου Μαθέ το 1881, μέρος του Δήμου Γεωργιούπολης το 1900, αυτοτελής κοινότητα το 1928 και μέρος του Δήμου Κρυονερίδας το 1999, ενώ από το 2010 αποτελεί ομώνυμο Δημοτικό Διαμέρισμα της Δημοτικής Ενότητας Κρυονερίδας του Δήμου Αποκορώνου.