«Θυμούμαι ένας Κρητικός βοσκός, μύριζε κοπριά και τράγο και γύριζε από τον πόλεμο, όπου είχε πολεμήσει σαν λιοντάρι.
Βρέθηκα στο μαντρί του ένα μεσημέρι, που του ήρθε από το Κρητικό Αδελφάτο της Αθήνας, ένα δίπλωμα με μεγάλα γράμματα κόκκινα και μαύρα.
Τον συγχαίρουνταν για τις αντραγαθίες του και τον ανακήρυχναν ήρωα.
-Τι χάρτα είναι ετούτη; ρώτησε νευριασμένος.
Μπήκαν πάλι τα προβατά μου σε κανένα σπαρμένο; Είναι να πλερώσω καμιά ζημιά;
Xαρούμενος ο απεσταλμένος, ξεδίπλωσε τη χάρτα και του τη διάβασε φωναχτά.
-Κάμε τα ψιλά, να καταλάβω… τι θέλει να πει;
-Πως είσαι ήρωας, κι η Πατρίδα σου στέλνει τη χάρτα αυτή, να τη βάλεις λέει σε κορνίζα, να τη βρουν τα παιδιά σου.
Απλωσε ο καπετάνιος τη χερούκλα:
-Φέρ’ τη εδώ!
Την άρπαξε, την έκαμε χίλια κομμάτια, την πέταξε στην φωτιά, όπου έβραζε το καζάνι με το γάλα.
-Αϊντε να τους πεις, πως εγώ δεν πολέμησα για να πάρω μια χάρτα, πολέμησα για να κάμω ιστορία!
Για να κάμει ιστορία! Ενιωθε καλά ο άγριος βοσκός τι ήθελε να πει, μα δεν κάτεχε να το πει ή μπας και το ’πε με τον ανώτερο τρόπο;
Σηκώθηκε, γέμισε ένα λεκανιδάκι γάλα, έκοψε μισό τυρί, έφερε δυο κρίθινες κουλούρες, στράφηκε στον απεσταλμένο, που ’χε πικραθεί, να δει τη χάρτα κομμάτια στη φωτιά.
-Ελα, έλα κουμπαράκι, του ’πε, μη χολοσκάς φάε και πιες και στο διάολο οι χάρτες. Δε θέλω, να τους πεις, ακούς; Δε θέλω πλερωμή, κάνω το κέφι μου, αυτό να τους πεις. Φάε, σου λέω!”
Νίκου Καζαντζάκη, «Αναφορά στον Γκρέκο».
Ζωγραφική: Παναγιώτης Τέτσης
Από την σελίδα του αγαπητού κυρίου Γιώργου Κιούση https://www.facebook.com/profile.php?id=100012152203961
No comments:
Post a Comment