Κύριε Δήμαρχε Αποκορώνου με την άδεια σας καλοσωρίζω και εγω τους εκπροσώπους των τοπικών αρχών που με την παρουσία τους εδώ στο Κλήμα σήμερα τιμούν την μνήμη των πρωτοπόρων αγωνιστών της Δυτικης Κρήτης.
Η συνάθροισή τους εδώ στις 3 Σεπτεμβρίου 1895 υπήρξε η απαρχή της τελευταίας και τυχερής επανάστασης που εφερε την απελευθέρωση ολόκληρης της Κρήτης
Απ`αυτή προήλθε η γνωστή μάχη του Αλικάμπου που η κατάληψή του ήταν αποτέλεσμα της επέμβασης Τουρκικού στρατού που ήλθε από το Ρέθυμνο μεσω Κλήματος, η πολιορκία και η κατάληψη του φρουρίου του Βάμου, που ανέδειξε τον ήρωα Παπαμαλέκο, αλλά και τη μαχη της Αλμυρίδας που η διάταξη των επαναστατών πολεμιστών ήταν επαναληψη αυτής των πολεμιστών της αρχαίας Σπάρτης δηλαδή κάθε γραμμή μάχης είχε πίσω άλλη για αναπλήρωση των κενών.
Η επιτροπή που πραγματοποίησε τη μεγάλη ένοπλη συναθροιση του Κλήματος αρχικά έφερε τον τίτλο Μεταπολιτευτική Επιτροπή. Όμως ύστερα από λίγους μήνες στη συναντηση του Τζιτζιφέ Αποκορώνου ,μετονομάζεται σε Γενική Επαναστατική Συνέλευση.Τέλος στη συνάντηση στους Κάμπους παιρνει τον τελικό τίτλο Επαναστατική Επιτροπή όπου εκλέγονται
Πρόεδρος ο Εμμ. Κούνδουρος , αντιπρόεδροι οι Γ.Μυλονογιαννάκης, Σ.Βαρδάκης, Ι. Καλογερής, Λ. Λιωνάκης και Γενικός γραμματέας ο Ιωσήφ Λεκανιδης.
Πριν προχωρήσουμε στην εξιστόρηση των γεγονοτων ας δικαιολογησουμε πως εγινε η επιλογη της συγκεκριμενης τοποθεσίας από την Επαναστατική Επιτροπή .Το Κλήμα ,επειδή βρίσκεται μεταξύ του ορεινού ογκου της Δαφνοκορφής στα βόρεια και των Αλικαμπιώτικων Μαδάρων στα νότια, αποτελεί πέρασμα-κλειδί από Α προς Δ σημαντικό την εποχή εκεινη ως οι Θερμοπύλες της Δυτικής Κρήτης. Οι συνεχείς επαναστάσεις σε όλη σχεδόν τη Δυτική Κρήτη κυρίως την ορεινή με τη σκληρότερη εκεινη του 1866 από τον Παρθένιο Περίδη δεν έφεραν το ποθητό αποτέλεσμα της ένωσης. Οι αποτελούντες τον πυρήνα της ένοπλης συνάθροισης εδώ στο Κλήμα είχαν αντιληφθεί ότι η σφοδρή επιθυμία όλων για Ενωση ή Θανατο ήταν το κόκκινο πανι για τους τότε μεγάλους.Ετσι οι Κούνδουρος,Λεκανίδης Φωτάκης και λοιποί γνωρίζοντας τα παθήματα των προηγουμένων εξεγέρσεων με τα οικτρά τους αποτελέσματα, με την οξύνοια και διορατικότητα που τους διέκρινε, αντελήφθησαν ότι η Ενωση ήταν απραγματοποίητο όνειρο κυρίως λόγω της άρνησης των μεγάλων δυναμεων.
Γνωριζουν ότι παρα τις συνεχεις επαναστάσεις των αδουλωτων στην ψυχή των Κρητικών , η Κρητη θα έμενε κατω από την οθωμανική κυριαρχια. Οι μεγαλοι της εποχής αρνιονταν ακομη και να συζητησουν για το θεμα της Ενωσης και με το πρωτόκολλο του Λονδινου το 1830 απέκλεισαν την Κρητη από τα ορια του ελληνικού Κρατους διοτι ενεργούσαν κατω από τα εκαστοτε δικα τους συμφεροντα άλλοτε φιλελληνες και άλλοτε φιλοτουρκοι.Κατέληξαν λοιπον οι οξυδερκείς αυτοί άνθρωποι να επιλέξουν την αυτονομία ως ένα απαραιτητο σταδιο πριν την πολυποθητη ενωση και απεφασισαν να γινει επι νεων πλεον βασεων η τελευταια και τυχερή επανασταση.
Προέβαλλαν λοιπον προσωρινα βεβαιως ατηματα μεταρρυθμισεων για τη βελτιωση των συνθηκών διαβίωσης των για πολίτευμα που να τους εξασφαλίζει καλύτερη ζωή αλλά και κυριαρχια στα του οικου της. Οι μεγάλες δυναμεις δε μπορούσαν να εναντιωθούν και να αρνηθούν το δικαιωμα σε ένα λαο να ζητά βελτιωση της θεσης του για καλύτερη ζωη. Το ιδιο αναφερει και Ιωσηφ Λεκανιδης στο ημερολόγιο του που βρισκεται στη δανειστική βιβλιοθήκη Αλικάμπου .Επι λέξει γραφει
«Ο διακαής ποθος του Χριστιανικού κρητικού λαου είναι η Ενωση αυτού μετα της μητρός Ελλάδος αλλά σεβομενοι τη θεληση των μεγαλων δυναμεων αναβαλλομε τον ήδη προς τούτο αγώνα μας και αιτούμε παραχώρηση των άλλων δικαιων αιτηματων μας»
Ο αείμνηστος Λεκανιδης εκτος από δικηγόρος ήταν και άριστος διπλωμάτης
Πρέπει αλήθεια να θαυμάσομε τους προγόνους μας για την οξύνεια τους, τη διορατικότητα τους, το πολιτικο τους αισθητήριο και τη διπλωματική τους δεξιότητα που θα την ζήλευαν ακομη και αυτοί οι διπλωμάτες καρριέρας. Περίμεναν να έλθουν ευνοικές συνθήκες όπως το Αρμενικό ζήτημα που ειχε αναστατώσει την Ευρώπη ή οποιαδήποτε άλλη ευκαιρία για να θεσουν παλι το ζητημα της Ενωσης.
Δυστυχώς δεν ειχε και την ιδια άποψη και η τοτε Ελληνική Κυβέρνηση που επεμενε στο Ενωση ή θανατος και ουτε λιγο ουτε πολύ διεταξε τους επαστατες να διαλυθουν ο δε υπουργος εξωτερικών Σκουζες φοβουμενος τη γενικοτερη συρραξη με την Τουρκία χαρακτηρισε τους επαναστατες …….. «δαιμονισμενους των βουνων»
Εκ των υστέρων μπορούμε να πουμε ότι στην επιτυχία της συναθροισης του Κλήματος συνετελεσε στα μεγιστα και ο ενθουσιασμός με τον οποίον αγκάλιασε αυτή την τυχερη επενασταση ο καλά ενημερωμένος χριστιανικός πληθυσμος της Δυτικής Κρήτης.
Ο πυρήνας που συνετέλεσε σ`αυτή την ενημέρωση αποτελείτο κυρίως από τους
Φωτάκη υπεύθυνο ενημέρωσης Αγ.Βασιλείου Ρεθύμνου
Λεκανιδη και Μυλωνογιαννακη για την επαρχία Αποκορώνου
Κουνδουρο και Χριστουλάκη για την επαρχια Σφακίων
Αποτέλεσμα του ξεσηκωμού και των αγώνων που ακολούθησαν ήταν να παραχωρηθεί αυτονομια και να δημιουργηθεί ένα μικρό κράτος η Κρητική Πολιτεία πιο τέλειο και συγκροτημένο από εκεινο το ελευθερο ελληνικο κρατος. Συγκροτήθηκααν ολες οι δημοσιες υπηρεσιες και η Δικαστική Εξουσια σε πολύ μικρο διαστημα. Η χωροφυλακη οργανώθηκε κατά τον καλύτερο τροπο παρέχοντας ασφάλεια σε ολους τους κατοίκους του νησιου. Ολες σχεδον οι διατάξεις της δικαστικής νομοθεσιας περιελήφθησαν αργοτερα στο ελευθερο ελληνικο κρατος.
Και φτανουμε στην Ενωση που η μεν διπλωματια δεν την επετρεπε την επετρεψε όμως η επιτυχής έκβαση των βαλκανικών πολέμων του 1912 -13 και οι Κρητες βουλευτες μπηκαν και τυπικα στην ελληνική Βουλή με πανηγυρικο τροπο.
Με την συνθηκη του Λονδινου 30 Μαιου 1913 ο Σουλτάνος παραιτηθηκε απ`όλα τα δικαιωματα του στην Κρητη και την 1η Δεκεμβριου 1913 με την αφιξη του βασιλια Κωνσταντινου και του πρωθυπουργου Ελευθεριου Βενιζελου έγινε η επισημη ενωση.
Τέλος μελετώντας προσεκτικά αρκετα ιστορικά κειμενα που αναφερονται στη μακραιωνα ιστορια της Δυτικής Κρητης βρηκα πολλά γεγονοτα που αγγιζουν εκεινα των ηρωικών πράξεων. Ετσι δικαιολογείται απολυτα η υπερηφάνεια ολων μας ως απογονοί των.
Δε ν θα ηταν υπερβολή να πουμε ότι ισως να μην υπάρχει κανενα άλλο νησι στον κοσμο με την πληθώρα των κατακτητων και των επαναστασεων που ακολούθησαν ώστε η Κρητική γη να είναι διασπαρτη από αρχαιολογικά ευρήματα και κοκκαλα ηρωων. Η ιστορια της Κρήτης αποτελει πηγή έμπνευσης για τις επομενες γενιες και να μην ξεχναμε ότι η γεωγραφική της θεση ως κομβικο σημειο της Μεσογειου παντα θα προκαλει επιδοξους κατακτητες.
Επιτέλους το μαρτυρικο αυτό νησι που ανα τους αιώνες δεχτηκε επιθεσεις και εισβολες οσες λιγα νησια στον κοσμο από τους Ρωμαιους τους Αραβες,Σαρακηνούς,Ενετούς ,Τουρκους και πειρατές όπως ο περιβοητος Μπαρμπαροσα ,βρηκε τη θεση του στην αγκαλια της μανας Ελλάδας.Ειναι συγκλονιστικο κααι θελει περισσιο θαρρος να κοιτας τα`απομεινάρια της καταστροφής και να δημιουργεις πανω σ`αυτά το μελλον.
Θελει δυναμη ψυχης να μη ξεχνας την παρακαταθηκη των προγονων σου και να πορευεσαι με τα διδαγματα της για να φανεις ανταξιος της Ιστοριας σου ακομη και αν μενουν ασβεστες οι μνημες του πονου και της καταστροφής μετα από τοσους αιώνες.
Σας ευχαριστω
No comments:
Post a Comment